'bazen hayatta hatalar yapmamız gerekir ama önemli olan bu hataların kendi seçimlerimizin birer sonucu olmasıdır.
çoğu zaman itiraflarımız suskunluk, isteklerimiz hayal, düşüncelerimiz muamma olur. istediği gibi ölenler, ancak istediği gibi yaşayanlardır.
çoğu zaman başkalarının istediklerini bizim istediklerimiz, başkalarının hayallerini bizim hayallerimiz olarak kabul etmek zorunda kalırız. o istekler ve hayaller ne kadar doğru olsa bile, insan bazen hata yapmalı, bu hatalar da kendi seçimlerinden oluşmalıdır.
belki de bazen sırf bu yüzden, hata olduğunu bile bile yanlış kararlar veririz. insan olduğumuzu kendimizi hatırlatmak için..
en nihayetinde hayat.. bazen ölümü soğuk bir namlu ucundan dilerken, pasta yiyerek ölebilme mutluluğudur.'
Evet bu Ferzan Özpetek'in 'Mine Vaganti' filminden bir alıntı ve de hayatımda gördüğüm en mutlu intihar sahnesi. Yani filmin bu sahnesini ve yazılanları duyduğumda tebessümle beraber hafif gözlerimin dolduğunu hissettim. Bir intihara bu kadar sevineceğim en azından üzülmeyeceğim aklıma gelmemişti.
Yazılanlara gelirsek; çoğu insanın kendisinden bir şeyler bulabileceği ve özellikle de benim içinde bulunduğum durumu yansıtan değerli sözlerdir.
İnsanların hayatında ebeveynler hata kontrolünü üzerine alan nacizane kişiliklerdir. Belli bir yaşa gelince onlara hak verme potansiyelinin arttığı bir gerçek olmakla beraber hata kontrolünü kendi yaşayamadıkları hayatı çocuklarından beklemeleri ve de o çocukların kendilerinin yansıması olduğunu sanmaları noktasında sınırı aşmaları olayı garipleştiren noktalardandır. Genelde kendi yaşamlarının upgradeli hallerini oluşturma oyununu oynamaktadırlar kendileri. Klasik ben yaptım sen yapmalar, o zaten bizim bünyemize tersler,o da bir meslek midirler, falan filan şeklinde olaylar gelişir.
Aynı zamanda bu kontrolü vazife edinen çeşitli arkadaşlar da vardır.Hata kontrolü veya esas kişinin görmediğini göstermek, yapma demek bence olayın normali o noktada hiçbir sorun yok olması gereken de bu zaten ki ben de bunu yaparım çünkü insan sevdiği kişinin yanlış yapıp üzülmesini istemez ama olay ısrarla ve müdahaleyle devam ettiği vakit orada özgür iradeye tecavüze giriyor insan.
Ben de hayatımda çeşitli hatalar yaptım ama bütün yaptığım hatalar beni daha da olgunlaştırdı karakterimi biraz daha sağlamlaştırdı.O yüzden keşke demeyi hiç sevmem çünkü her hata yeni bir başarı getiriyor bana kalırsa.Tabii ki bazı pişmanlıkların yarası derin olurken bazıları için pişmanlık bile duymuyor insan. Bazı konularda ebeveynleri ve arkadaşları dinleseydim daha kötü olurdu ki dinlediklerim için bazı durumlarda iyi ki dememe rağmen bazısı hala içimde uhde olarak kalmıştır.
Uzun lafın kısası hiç değiştirmiyorum ve yazıyorum '
çoğu zaman itiraflarımız suskunluk, isteklerimiz hayal, düşüncelerimiz muamma olur. İstediği gibi ölenler, ancak istediği gibi yaşayanlardır.'
Hata yapmaktan korkmayın.Hata yapmamak için her şeyi yapmak hayattan zevk almayıp hiçbir şey yapmamaktır bunu unutmayın.
