Askeri tesislerden yıldırma süreci yavaş yavaş ve alttan alttan geldi. İlk başta okul kıyafetiyle almayızla başladılar; liseden bahsediyorum. Niye demek istemedim. Sonra cima biraz daha büyüdüm sakallı falan oldum sakalla almayız dediler hayda dedim tamam almıcaksan babamı sakalla alma ben asker değilim ki hatta onu da almalısın emekli olalı 30 sene olmuş neredeyse hadi onu da geçtim zaten ordan faydalanıyosa birisi görevi dışındaki zaman periyodunda yaşıyor belli ki niye almıyosun? Bu sorular beynimde dönedururken dedim boşver irdeleme tabi bunu da sormadım niye diye. Sonra bigün rast geldi karnım aç ve önüme orduevi geldi normal kıyafetimdeydim,sakalım yoktu aha dedim bu sefer bahaneleri olamaz almamaları için; bu sefer faydalanacam galiba dedim içimde değişik bir heves vardı böle hani hakkım olanı alacam bu sefer beni kimse durduramıcak ben de asker çocuğuyum ahanda en güzel yemekleri en güzel mekanlardan birinde en düşük fiyata yemenin o karşıkonulmaz hazzını yaşıcaktım sonunda. Kapıdan öle girdim ki kesin alacaklar havasındayım kartı gösterdim askerin yüzüne güldüm hafif güven gösteren kafa hareketiyle içeri giriyodum ki gomutanım gomutanım yalnız fazla cepli pantolonla alamıyoz ne yazıkki diye bir ses duydum o an ki dumurum 'nieyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyy fazla cepliyle almıyonuz mu' şeklinde bir tepkiydi ki 'almıyonuz mu'değişik bir tonla gerçekten ağzımdan çıktı. Bu sefer niye diye sordum. Gomutanım prosedür böle yüksek komutanlıklardan öle bi yazı gelmiş dedi bana al dedi kendini git dedi. O kadar çaresiz ve de hayal kırıklığına uğramış bir haldeydim ki o sırada içerde gördüğüm ilkokul çocuğunun üzerindekini gösterip ama onunki de çok cepli dedim:) Meğersem o normal iki cepliymiş ben de 4 cep varmış. O saatten sonra sikerim dedim bir daha faydalanmıcam, faydalanmak isteyeni de engel olcam dedim, askeriye beni kaybetti dedim. Bu baya bi sene (bakın sene diyom) bu şekilde sürdü benim için askeri kimlik kartı kimlik taşımanın kolay yoluydu. hem küçük olması bakımından hem de nüfus ve ehliyetten daha bi havalı olduğundan tercihim oydu ki arada bir iki kere trafik çevirmesinde işime yaramıştı bu konudaki faydasını yadsıyamıcam.
Bugüne gelirsek babamlara özdere kampı çıktı(kamp derken içerdeki imkanlar 'ne kampa mı gidiyonuz ehehehe' şeklinde aşağlayanların hayatlarında belki de göremeyecekleri derecede imkanlardan bahsediyorum.) bana da gelirmisin diye sordular her ne kadar istemiyorum desem de yan cebime koydum ve geldim. İlk defa kalmalı bi şekilde ve dünya gözüyle geldim bu tesise dünya gözü derken ilkokul zamanlarında gelmiştim yalan olmasın ortaokul da olabilir ama o zamanlar ıgghhhh ebeveyn neredeyse sen orda olduğun için özgür değildim fazla. Neyse geldim ki gelmek için tarzımı değiştirip ilk kez kamu önüne bıyıkla çıktım(tabiki kendi denemelerim olduydu ayna karşısında). Şöle ki geldim gördüm ve buranın ufak da olsa ütopik bir yer olduğu kanısına vardım. Niye mi derseniz bir kere küçük çaplı bir şehir sınırlarına sahip biyer büyüklük olarak. Doğal güzellikler yaşam alanarıylao kadar içiçe düşünülmüş ki askeri disiplini burda takdir etmeden geçemiyosunuz. Ağaç her yer, denizin dibi gözüküyor kumsalda 1 tane taş yok,yollarda çöp yok istediğin herşey elinin altında ve de ucuz gerçi ucuz demiyim olması gerektiği gibi gerçek hayatta biz kazık yediğimizden burası ucuz geliyor. Hele koşan bir insan olduğumdan bi koşu pisti var dillere destan etrafında ağaçlar var suni çim bir taban ve olabildiğine uzun. Oksijen fazlalığıyla koşunun bitmesini istemeyeceğiniz hadde geliyosunuz. Vücudum el verse 24 saat koşabileceğim bi yer.Bence dünyada bile az rastlanacak nadir yerlerden. Sonra spor kompleksleri ,sineması falanı filanı ve de insanlarını da düşününce kendinizi Truman show'da hissedebileceğiniz ve de tatil bitiminde denizi aşıp reel dünyaya dönebileceğiniz bi yer cidden ilginç bir ütopya burası tabi ki çeşitli ironileri de var ki tatil yerinde bile sakalın problem olması, diskosunun akşam 10'da kapanması, generaller gelmemesine rağmen en güzel yerlerin onlara ayrılması ve benzeri durumlar sıralayabilirim. Fiyat mantığı da ekonomik ütopyamdır benim. Alınan fiyat bellidir,satılan fiyat bellidir ve ben kazıklanmamışımdır olay şeffafdır aynı zamanda farklı ürün seçebilme özgürlüğümün olduğu ve de üreticinin de kazandığı bir sistemdir. Bu konuya başka bi başlık altında değinecem; yeterince uzun oldu zaten bu yazı.Bir kaç örnekle özetlersem bira 2.45 lira,çay 15 kuruş, 3 kişilik her şeyiyle tatlısıyla meşrubatıyla mezesiyle falanıyla filanıyla yemek 25 lira ve kalitesi paha biçilemez. Burası değişik bir rehabilitasyon merkezi cidden hele böle kafa dengi arkadaşlarınla, sevdiğin insanlarla gelirsen burası yeryüzündeki cennetin birkaç eksikli haline gelebilir.
Bu kadar iyi şey yazdıktan sonra askeri tesislerden yararlanmakla ilgili fikrimin değiştiğini merak ediyorsanız cidden değişmedi çünkü mantıksızlıklar var askeriyede ve bunlarda bazısı olması gerektiğinden bazısı da nedenini kuralı koyanların bile bilmediği sebeplerden kaynaklanıyor. Asker çocuğu olmamla hiç alakalı olmamakla beraber askeriye en güzel yerleri alır mantaltesine de aşırı karşıyım. Onun gerçeği askeriye aldığı yerleri en güzel hale getirir olcak bana göre. Cidden askeriye mantığının çoğu yerini desteklememekle birlikte her düşüncesi mantıksız diyemeyeceğim. Objektif olduğumu düşünüyorum bu konuda hatta antimilitarist düşünceye yakın biri olmamla yazdıklarımın çelişiyo gibi düşünülmesi muhtemeldir ve son olarak diyorum ki
SAVAŞMAYIN SEVİŞİN .(sonuna kadar tahammül sınırlarını zorlayan okur ;sana tebriklerimi sunmadan edemicem böyle devam et )
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder